ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ




Ο Ανθρωπισμός είναι η ουσία της δημοκρατίας και το ύψιστο ιδανικό του σύγχρονου πολιτισμού.
   Ανθρωπισμός σημαίνει πίστη στη μοναδικότητα και στην αξία του ανθρώπου. Σύμφωνα με το ανθρωπιστικό ιδανικό κάθε άνθρωπος δικαιούται να απολαμβάνει απόλυτο σεβασμό και να έχει απαραβίαστα δικαιώματα. Δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι, δεν υπάρχουν λαοί αφέντες και λαοί σκλάβοι. Όλοι έχουν το δικαίωμα της ζωής, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ειρήνης, της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας, της εργασίας, της ευτυχίας. Όλοι, άτομα και λαοί, έχουν το δικαίωμα να εξελιχθούν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους, μέχρι του σημείου που δεν θα παραβιάζουν τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων.
Ανθρωπισμός σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος δικαιούται αγάπη, ευγένεια, συμπάθεια, αλληλεγγύη την ώρα της ανάγκης. Αλλά ως έννοια δεν αγκαλιάζει μόνο τον άνθρωπο, αλλά και  όλα τα ζωντανά πλάσματα και τη φύση ολόκληρη.
    Καμιά σκοπιμότητα, καμιά άλλη προτεραιότητα δεν μπορεί και δεν πρέπει να οδηγήσει την πολιτεία και την κοινωνία στην ανάγκη να παραβιάσει τις αρχές του ανθρωπισμού. Αν αυτό γίνει ανεκτό, τότε όλο το οικοδόμημα του πολιτισμού μας θα καταρρεύσει.
  Δυστυχώς όμως, όπως και τόσα άλλα ιδανικά, έτσι και ο ανθρωπισμός έχει υποστεί τραγικές αλλοιώσεις και καθημερινά παραβιάζεται. Η αιτία βρίσκεται στην εξιδανίκευση του χρήματος, της εξουσίας και της δύναμης που έφεραν την αδιαφορία και την ασπλαχνιά. Τα φαινόμενα γύρω μας πολλά: Πόσο ισχύουν τα ανθρωπιστικά ιδανικά όταν άνθρωποι καθημερινά γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης, ταπεινώνονται και προδίδονται; Πόσο ανθρωπιστικό είναι να αφήνουν οι άνθρωποι ανθρώπους, λαούς ολόκληρους, να τους θερίζει ο πόλεμος, η ασθένεια, η πείνα, η φτώχεια, η αδικία, ο ρατσισμός και η βία; Πόσο ανθρωπιστικό είναι να αφήνουν οι άνθρωποι να αφανίζεται το περιβάλλον ή να γίνονται πειράματα σε ζώα για καλλυντικά στο όνομα της βιομηχανικής ανάπτυξης και του κέρδους;
      Στυλοβάτες και κήρυκες των ανθρωπιστικών ιδανικών πρέπει να είναι οι πολιτικοί, οι επιστήμονες και οι πνευματικοί άνθρωποι. Όσο άχαρο κι αν είναι να μάχονται για ιδανικά σε έναν κόσμο που τα περιφρονεί, αυτός είναι ο ρόλος τους και πρέπει να φανούν αντάξιοί του.