Η ανυστερόβουλη αλληλεγγύη προς τις σκληρά
δοκιμαζόμενες χώρες του πλανήτη μας είναι η πιο ηθική και αναγκαία παρέμβαση
που πρέπει να αναλάβουν οι ανεπτυγμένες χώρες στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Το είδος της
βοήθειας εξαρτάται από την περίσταση. Υπάρχουν χώρες που η κατάσταση είναι
απελπιστική και η βοήθεια στην αρχή τουλάχιστον πρέπει να είναι αποστολή αγαθών
άμεσης ανάγκης. Σε άλλες η βοήθεια που απαιτείται είναι διαγραφή χρεών,
επενδύσεις για τη δημιουργία έργων υποδομής για την κατασκευή των οποίων θα
εκπαιδευθούν και θα χρησιμοποιηθούν ντόπιοι, και εγκατάσταση ξένων επιχειρήσεων
με στόχο την γρήγορη οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Στις περισσότερες πάντως χώρες πρέπει να υπάρξει και πολιτική παρέμβαση των
ισχυρών χωρών στα πλαίσια του ΟΗΕ για κατάπαυση των πολεμικών επιχειρήσεων,
υποχρεωτική εκπαίδευση για όλο τον πληθυσμό και σεβασμό στα ανθρώπινα
δικαιώματα.
Ένα τέτοιο
πρόγραμμα αλληλεγγύης εκτός του ότι είναι ηθικό, είναι και βαθύτατα πολιτικό,
και μάλιστα με διπλό στόχο, πρώτον να θέσει υπό έλεγχο τον τεράστιο αριθμό
μεταναστών, και δεύτερον να πάψουν κάποια κράτη να αποτελούν εστίες φτώχειας
και ασθενειών ή πηγή έντασης, βίας και προσβολής στα ανθρώπινα δικαιώματα.
