ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ



   Αλλοτρίωση είναι η σταδιακή αλλοίωση της προσωπικότητας, του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς ενός ατόμου. Το χειρότερο είναι ότι κάποιος πολύ δύσκολα αντιλαμβάνεται και ακόμη δυσκολότερα παραδέχεται ότι έχει αλλοτριωθεί, παρόλο που τα σημάδια της αλλοτρίωσης είναι ολοφάνερα, και, αν ήθελε να κάνει κάποια στιγμή την αυτοκριτική του, θα τα αναγνώριζε εύκολα.
 Ο Α. Τερζάκη στο δοκίμιο  Μηχανισμός του εξανδραποδισμού ορίζει την αλλοτρίωση ως ψυχική και πνευματική δουλεία. Η ψυχική δουλεία αρχίζει με το να δημιουργούνται στον άνθρωπο διαρκώς καινούριες ανάγκες, ενώ δεν του δίνονται τα μέσα για να τις ικανοποιήσει. Τότε χάνει το αίσθημα της αυτάρκειας που τον κάνει να νιώθει και να είναι ελεύθερος. Και δε χάνεται μόνο η ψυχική ελευθερία του ανθρώπου. Χάνεται και πνευματική ελευθερία του, γιατί με μια συστηματοποιημένη παραπληροφόρηση εκπαιδεύεται στο να σκέπτεται και να αποφασίζει αυτό που του υπαγορεύουν οι διαχειριστές της πληροφόρησης.
Αλλοτριωμένοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλους τους χώρους γύρω μας, αρκεί να ξέρουμε τα σημάδια για να αναγνωρίζουμε πότε ένας άνθρωπος αντιστέκεται ή έχει τελικά αλλοτριωθεί.
Αλλοτριωμένος είναι αυτός που για να είναι αποδεκτός, έχει τυποποιηθεί, έχει υποταχθεί στις επιταγές του περιβάλλοντός του και  έχει χάσει την επαφή με τον εαυτό του.
    Αλλοτριωμένος είναι αυτός που κυνηγώντας στόχους και επιτυχία καταπνίγει μέσα του τη φωνή της συνείδησής του, τα ιδανικά του και θυμάται τις ηθικές αρχές, τη φιλία, την εμπιστοσύνη, το φιλότιμο, το σεβασμό, την αλληλεγγύη, όποτε τον συμφέρει.
   Αλλοτριωμένος είναι ο εργαζόμενος που στην δουλειά του δεν ψάχνει τον πειραματισμό και την ελεύθερη προσωπική δημιουργία, αλλά την αντιμετωπίζει μόνο ως μέσον για χρήματα και καταξίωση.
    Αλλοτριωμένος είναι ο «φιλήσυχος άνθρωπος», εκείνος δηλαδή που έχει πάψει να συμμετέχει και να αντιδρά, αλλά συνεχώς υποτάσσεται, συμβιβάζεται και υποχωρεί, που γίνεται κόλακας και ευθυνόφοβος για να μη χάσει τη θεσούλα του  και την εύνοια κάποιων που θεωρεί ισχυρούς.  
    Ο αλλοτριωμένος άνθρωπος δεν βγαίνει εύκολα από τη νάρκη του. Χρειάζεται κάτι συγκλονι-στικό για να τον συνταράξει και να τον ξυπνήσει. Καμιά φορά είναι τυχερός και βρίσκεται τυχαία κάπου όπου η τέχνη θα βάλει έναν καθρέπτη μπροστά του για να δει τον εαυτό του, να τρομάξει και να ξυπνήσει, η τέχνη που λειτουργεί ως καμπανοκρούστης του μυαλού και της συνείδησης των χαμένων ανθρώπων.