Σε μια εποχή που οι αξίες διαστρεβλώνονται
πώς θα μπορούσε να μείνει αλώβητη η αλήθεια, όταν μάλιστα η τεχνολογία διαθέτει
άφθονα τα μέσα για την διαστροφή της,
ώστε το ψεύτικο να μοιάζει με αληθινό. Πίσω από όλη αυτή την προσπάθεια
ασφαλώς βρίσκονται συμφέροντα, αλλά το πρόβλημα είναι γιατί δεν αντιδρούμε
εμείς. Ίσως γιατί δεν είμαστε πια ελεύθεροι άνθρωποι.
Όσοι όμως συνειδητοποιούμε κάποια
πράγματα οφείλουμε στην ιστορία, στους σκληρούς αγώνες που έγιναν για την
ανακάλυψη και αποκάλυψη της αλήθειας, (θρησκευτικής, φιλοσοφικής,
επιστημονικής, πολιτικής) να
αφυπνιστούμε, να βγούμε από το τέλμα, να αναζητήσουμε την αλήθεια. Άλλωστε το
πάθος για την αλήθεια είναι έμφυτο στον άνθρωπο και συνδυάζεται με την τάση του
να ερευνά, να αμφισβητεί, να ελέγχει.
Ο άνθρωπος που αναζητά
την αλήθεια ξέρει ότι η αλήθεια δεν είναι απόλυτη και ότι αναζητώντάς την μπορεί να φτάσει σε
στοιχεία που αναιρούν αυτό που μέχρι χθές θεωρούσε αλήθεια. Ξέρει ακόμη ότι
μόνος του μπορεί να δει ένα μέρος απ' αυτήν, γι' αυτό είναι έτοιμος για διάλογο χωρίς πάθος, χωρίς μισαλλοδοξία,
χωρίς οχυρώσεις πίσω από αυθεντίες και ταμπού. Όποιος τυφλωμένος από την
ημιμάθεια, την πνευματική μονομέρεια, τον φανατισμό, τον δογματισμό πιστέψει
ότι κατέχει την αλήθεια, έχει πέσει στην παγίδα της προκατάληψης. Όποιος
άβουλος και αφελής έχει πάψει να αναζητά την αλήθεια έχει πέσει στην παγίδα της
χειραγώγησης.
