ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Για την Ελλάδα ο τουρισμός αποτελεί την «βαριά βιομηχανία», διότι συντελεί στην κυκλοφορία του χρήματος στο εσωτερικό, φέρνει χρήμα από το εξωτερικό, δημιουργεί θέσεις εργασίας και προβάλλει την εικόνα της χώρας. Ο καλοκαιρινός τουρισμός έδωσε ζωή και στα πιο απομακρυσμένα και δυσκολοπρόσιτα νησιά και ο χειμερινός τουρισμός έφερε ευημερία σε περιοχές που μαράζωναν στην φτώχεια και την εγκατάλειψη.

Τα πράγματα όμως θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα, αν η τουριστική ανάπτυξη δεν είχε ξεκινήσει τόσο πρόχειρα και ανοργάνωτα, αν από την αρχή δεν ήταν τόσο καιροσκοπική, αν δεν είχε μοναδικό στόχο την υπερεκμετάλλευση και την κερδοσκοπία και από την πλευρά του κράτους και από την μεριά των ιδιωτών.

Τα αποτελέσματα είναι οφθαλμοφανή στις περισσότερες τουριστικές περιοχές:

 Το πρώτο που αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης είναι η αισθητική αλλοίωση. Δε μπορεί το μάτι του να αντικρίσει ανεμπόδιστα το γαλάζιο της θάλασσας, το καφέ του χώματος, το γκρίζο της πέτρας, το πράσινο του χωραφιού, λόγω της υπερβολικής δόμησης. Οι κτιριακές  κατασκευές, ακόμη και όταν είναι καλαίσθητες, δεν παύουν να αποτελούν ανθρώπινη παρέμβαση και αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος.

Το επόμενο που θα στεναχωρήσει πολύ κάθε απαιτητικό περιηγητή είναι ο αποχρωματισμός του τόπου και η πολιτισμική αλλοίωση. Όταν αναζητήσει τα ίχνη του παρελθόντος και της ιστορίας, θα διαπιστώσει ότι οι  «σχεδιαστές» της τουριστικής ανάπτυξης δεν φρόντισαν να δέσουν αρμονικά το παλιό με το νέο, ότι τα μνημεία και τα απομεινάρια της παλιάς ζωής, όπου δεν έχουν καταστραφεί, στέκουν εγκαταλελειμμένα και παράταιρα μέσα στο νέο τοπίο που διαμορφώθηκε. Όταν αναζητήσει τον πολιτισμό του τόπου, τα ήθη, τα έθιμα, τον τρόπο ζωής των κατοίκων, θα διαπιστώσει ότι οι παραδόσεις έχουν χαθεί και ότι το μόνο που απέμεινε είναι κάτι δήθεν παραδοσιακά για σουβενίρ και φωτογραφίες. Όταν αναζητήσει τι παράγει αυτός ο τόπος θα καταλάβει ότι οι κάτοικοι, παραδομένοι στο κυνήγι του χρήματος έχουν εγκαταλείψει τις δουλειές τους, τα χωράφια τους, τα ζώα τους, τις ψαρόβαρκες και έχουν στραφεί αποκλειστικά στην παροχή τουριστικών υπηρεσιών.

Την τελική ενόχληση και απογοήτευση θα την φέρουν η ρύπανση και η ακρίβεια, για τις οποίες ευθύνεται το γεγονός ότι οι κάθε φύσεως «τουριστικές» επιχειρήσεις λειτουργούν χωρίς ουσιαστικό έλεγχο με αντικειμενικό και μόνο στόχο  τη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Όλη αυτή η κατάσταση τελικά λειτουργεί σε βάρος του τουρισμού, διότι ένας τόπος πολιτισμικά αλλοτριωμένος, περιβαλλοντολογικά υποβαθμισμένος και ακριβός απωθεί τον τουρίστα.

Λύση στο θέμα αποτελεί η αλλαγή νοοτροπίας. Η νέα νοοτροπία πρέπει να βασίζεται στην αρχή ότι για να υπάρχει τουριστική ανάπτυξη πρέπει ο τόπος να παραμείνει ωραίος και ζωντανός. Τι χρειάζεται;

Πρώτον, περιβαλλοντολογική μελέτη πριν από κάθε τουριστική δραστηριότητα και σχολαστική τήρηση της μελέτης από όλους τους αρμοδίους φορείς (δήμο, περιφέρεια) και κατοίκους με στόχο να διατηρηθεί αναλλοίωτο και καθαρό το φυσικό περιβάλλον. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας - φίλτρα, βιολογικός καθαρισμός, διαχείριση των απορριμάτων - επιτρέπει να υπάρχει αξιοποίηση ενός τόπου χωρίς οικολογική καταστροφή.

Δεύτερον, εκσυγχρονισμός και βελτίωση του  τουριστικού προϊόντος με βελτίωση της ποιότητας των προσφερομένων εγκαταστάσεων και υπηρεσιών και ταυτοχρόνως επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου με ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού και του αγροτοτουρισμού. 
   Τρίτον, εξασφάλιση της οικονομικής αυτάρκειας του τόπου με τη διατήρηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων των κατοίκων - όπως αγροτικές καλλιέργειες, κτηνοτροφία, αλιεία, αγγειοπλαστική, εργαστήρια και βιοτεχνίες.

Τέταρτον, προστασία της πολιτιστικής και ιστορικής φυσιογνωμίας κάθε τόπου με την πρωτοβουλία των σχολείων και της τοπικής αυτοδιοίκησης, για  να μη ξεχάσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους και για να μεταλαμπαδεύουν κάτι ζωντανό από τον πολιτισμό μας στους τουρίστες. Για παράδειγμα να οργανωθούν εκθέσεις ιστορικών φωτογραφιών στην πλατεία κάθε πόλης, να γίνει συντήρηση και προβολή ξεχασμένων μνημείων, να οργανώνονται σε τακτική βάση πανηγύρια με λαϊκούς οργανοπαίχτες και να λειτουργούν υπαίθριες αγορές με πάγκους γεμάτους ντόπια αγαθά, να μπουν γιγαντοοθόνες σε σταθμούς λεωφορείων και τρένων, αεροδρόμια και λιμάνια όπου θα προβάλλεται με καλλιτεχνικό τρόπο το έργο σημαντικών επιστημόνων, λογοτεχνών, καλλιτεχνών αθλητών που γέννησε ο τόπος.

Ο τουρισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να βρίσκεται στα χέρια ερασιτεχνών και ανευθυνοϋπεύθυνων. Η Ελλάδα είναι ένας τόπος ελκυστικός για τις φυσικές του ομορφιές και το ήπιο κλίμα, για την μακραίωνη, ένδοξη και αδιάλειπτη παράδοσή του, για τα ιστορικά μνημεία του. Μια χώρα όμορφη και γλυκιά φιλημένη απ’ τους θεούς της που δε πρέπει να καταστρέφεται και να διασύρεται. Και οι Έλληνες είναι φιλόξενοι και πατριώτες, που σημαίνει ότι ξέρουν να τιμούν τον ξένιο Δία και να κρατούν ζωντανό τον τόπο τους, αρκεί να έχουν μια σωστή και υπεύθυνη καθοδήγηση.