Μαζικότητα και βία στους αθλητικούς χώρους
Δεν υπάρχει αθλητισμός χωρίς μάζες, μέσα και έξω από τα γήπεδα. Αθλη-τισμός χωρίς μάζες είναι άκακη αθλοπαιδιά, κάτι σαν τη μακριά γαϊδούρα των παιδικών μας χρόνων. Οι μάζες είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής του αθλητισμού.
Οι μάζες, όμως, δεν ξεκίνησαν ένα ωραίο πρωί από το σπίτι τους για να κατέβουν στο γήπεδο ή για να στηθούν, παθιασμένες, μπροστά στην τηλεόραση. Κάποιος τις κάλεσε. Ποιοι ήταν, λοιπόν, οι καλέσαντες τις μάζες, ποιοι τις προσήγαγαν στην αρένα του αθλητισμού, αναθέτοντας σε αυτές το ρόλο να βλέπουν; Και γιατί βλέποντας, το μάτι τους αγρίεψε, άρχισαν να φωνασκούν, να ενθουσιάζονται, να παθιάζονται, να χουλιγκανίζουν με όλους τους τρόπους, να βρίζουν, κυρίως να βρίζουν, λόγω ή έργω; Διότι θεατής - φίλαθλος, στην τηλεόραση ή στο γήπεδο, είναι ένα πράγμα που βρίζει, θεατής που δεν βρίζει δεν νοείται. Θερμή εξέδρα, «συμπαράσταση του κόσμου», έκτος παίκτης στο μπάσκετ και δωδέκατος στο ποδόσφαιρο, και άλλα τέτοια, που με υποκριτική άνεση λέγονται, αποκρύπτουν την ιδιότητα αυτού του παραπανίσιου, αρχιζαβολιάρη και ασύδοτου παίκτη και αποσιωπούν ότι το γήπεδο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αχαλίνωτο υβριστήριο.
Ωστόσο, αυτοί που κάλεσαν τις μάζες στα γήπεδα και τις οθόνες έτσι τις ήθελαν: μαινόμενες. Τα Μ.Μ.Ε. ανέλαβαν να καταστήσουν την παρουσία
του φίλαθλου στα γήπεδα προσωπική υπόθεση, θέμα γοήτρου, αγάπης και μίσους, αυτοπραγμάτωσης, απόλαυσης. Καλλιέργησαν ταυτόχρονα σ’ αυτόν που δε δείχνει το απαραίτητο
πάθος την ενοχή ότι είναι ύποπτος του ειδεχθούς αδικήματος της απά-θειας και της αδιαφορίας απέναντι στο εθνικό πάθος, απέναντι στην υπόθεση της ομάδας, του έθνους και της κοινωνίας ολόκληρης, αδίκημα για το οποίο μία και μόνη δυνατότητα αθώωσης υπάρχει: η έμπρακτος μετάνοια. Να μετέχεις κι εσύ, διαφορετικά τίθεσαι έξω από τα εθνικο - κοινωνικά δρώμενα. Ούτε σε μια παρέα δεν έχεις θέση. Πρέπει να πάρεις θέση, υπέρ ή κατά, να ξέρεις πλήθος λεπτομερειών, όλες τις στατιστικές που αραδιάζουν οι τηλεπαρουσιάστριες και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, να συμμερίζεσαι όλα αυτά τα σπουδαία, να τα υποστηρίζεις, να τα στηρίζεις, να τα ζεις με το σώμα σου το ίδιο, με την ψυχή σου, με πάθος, με φανατισμό άνευ όρων, άνευ ορίων.
Αν οι θεατές απλώς χειροκροτούσαν και επευφημούσαν κάθε καλή προσπά-θεια, τότε θα ήταν άχρηστοι. Κανείς δεν θέλει τους θεατές κόσμιους. Η κοσμιότητα δεν συμβάλλει στην κατάκτηση της νίκης, του μόνου που τελικά μετράει σε αυτήν την υπόθεση.
Αλλά κι ο κόσμος έχει τους δικούς του λόγους να ωρύεται και να παθιάζεται. Πού αλλού θα βρει να ξεσπάσει ανενόχλητα κατά του αντιπάλου; Πού αλλού θα αισθανθεί περήφανα, παρά στην εξόντωση του αντιπάλου μέσα στην αρένα;
('Αγγέλου Ελεφάντη, περιοδικό Ο ΠΟΛΙΤΗΣ, τεύχος αρ.9, Ιούλιος 1995,
Απόσπασμα διασκευασμένο).
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ [1] :
Α. Να αποδώσετε περιληπτικά το περιεχόμενο του κειμένου σε 80-100 λέξεις.
Β. 1. «Αν οι θεατές απλώς χειροκροτούσαν και επευφημούσαν κάθε καλή προσπά-θεια, τότε θα ήταν άχρηστοι. Κανείς δεν θέλει τους θεατές κόσμιους. Η κοσμιότητα δεν συμβάλλει στην κατάκτηση της νίκης, του μόνου που τελικά μετράει σε αυτήν την υπόθεση» :Να
αναπτύξετε τον συλλογισμό σε μια παράγραφο 80-100 λέξεων.
Β. 2. Να δικαιολογήσετε τη χρήση του β' ενικού γραμματικού προσώπου στην τέταρτη παράγραφο («Να μετέχεις κι εσύ... άνευ ορίων».
Β. 3.
Να βρείτε το επικοινωνιακό είδος του κειμένου και να
αιτιολογήσετε τη θέση σας.
Β. 4.
Να γράψετε συνώνυμα για τις υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου.
Γ. Ένας
σχολιαστής του κειμένου παρατήρησε ότι ο συγγραφέας αναφέρεται στην «μαζικότητα» και εννοεί την
«μαζοποίηση». Με αφορμή αυτό το σχόλιο να γράψετε ένα κείμενο με χαρακτηριστικά
δοκιμίου 500 - 600 λέξεων που θα δημοσιεύσετε στην ιστοσελίδα του σχολείου σας για να ερευνήσετε και να
διακρίνετε τις δύο έννοιες.
[1] Για τις λύσεις επικοινωνήστε με vardaki@otenet.gr
ή στείλτε μήνυμα στο 6946166126
Μη ξεχάσετε να γράψετε το όνομά σας.
