«Οι απάτες της ζωής μας»
Η
εξωστρέφεια είναι το χαρακτηριστικό της εποχής μας. Όλα έγιναν θόρυβος, τρέξιμο
και άγχος. Η εργασία χρειάζεται αδιάκοπες δραστηριότητες που τελικά καθορίζουν
τη ζωή του σημερινού ανθρώπου, ενώ το
ρολόι και το κινητό δίπλα στο μαξιλάρι του γίνονται εφιάλτες. Η διασκέδαση, η καλούμενη «ψυχαγωγία» έχει
εκδρομές, χορούς, θορύβους και ήχους που τρυπούν τ’αυτιά και το μυαλό του
ανθρώπου. Τα ΜΜΕ και η διαφήμιση εξωθούν στην εξωστρέφεια. «Προπαγάνδα,
θόρυβοι, εικόνες αλλεπάλληλες, βία ατελείωτη, αχαλίνωτος ερωτισμός, με τέτοια
ταυτίζεται κάθε μέρα ο άνθρωπος. Μια αφηνιασμένη πλύση εγκεφάλου αφαιρεί από
τον ταλαίπωρο άνθρωπο και το τελευταίο λεπτό περισυλλογής» ( Ο μικρούλης Θεός, του Paul Grasse)
O σημερινός άνθρωπος
δεν έχει ώρες ηρεμίας, σιωπής και περισυλλογής. Δεν έχει καιρό να μιλήσει με
τον εαυτό του, να ανακαλύψει και να γνωρίσει τον εαυτό του. Έτσι μπορεί να
εξηγήσει κανείς το κενό που αισθάνεται στην ύπαρξή του και τη ζωή του κι έτσι
μπορεί κανείς να εξηγήσει την οδυνηρή μοναξιά που βασανίζει εκατομμύρια
ανθρώπων. Έτσι μπορεί κανείς να εξηγήσει τη σύγχυση που υπάρχει στη σκέψη και
στη γλώσσα των σημερινών ανθρώπων κι έτσι μπορεί να εξηγήσει την αναισθησία που
δείχνει ο σημερινός άνθρωπος στις καθημερινές καταστροφές της ζωής.
Ο
σύγχρονος άνθρωπος ισχυρίζεται πως έχει τη μεγαλύτερη δυνατότητα επικοινωνίας με
το συνάνθρωπό του που είχε ποτέ, προσθέτοντας ακόμη μια απάτη στη ζωή του.
Γιατί πώς μπορώ να επικοινωνήσω ουσιαστικά, να κατανοήσω τον συνάνθρωπό μου
όταν δεν γνωρίζω τον ίδιο τον εαυτό μου; Ποιος θα συνομιλήσει με ποιον;
Μηδενικό και μηδενικό δεν κάνουν άθροισμα.
Σε
μια εποχή όμως σαν τη δική μας, που ο άνθρωπος μέσα στη μαζοποίηση και την
τεχνοκρατία χάνει την ψυχή και την προσωπικότητά του, μια στροφή και επιστροφή
στο βάθος είναι ζήτημα ζωἠς και σωτηρίας της ανθρωπότητας. Σε μια εποχή σαν τη
δική μας, «που ο άνθρωπος είναι ένα κινητό μηδενικό και «φιάχνει τον κόσμο τρέχοντας πίσω από ψευδαισθήσεις» (Μονιέ), η
αφύπνιση της συνείδησης είναι ο μοναδικός δρόμος να ξαναβρούμε την
πραγματικότητα της ζωής. Σε μια εποχή που η ανθρωπότητα ολόκληρη χρειάζεται
μια αναθεώρηση του πολιτισμού της, μια νέα Αναγέννηση, η επιστροφή στο βάθος,
εκεί που φυλάσσονται τα «αρχέτυπα» της ζωής, είναι η μόνη εγγύηση για μια
αληθινή ανάπλαση του κόσμου και του ανθρώπου.
Ε.
Γαλανάκη, Μηνύματα Ευθύνης και Αφύπνισης (διασκευή)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ [1]:
Α. Να γράψετε περίληψη του κειμένου (100
λέξεις)
Β. 1. Να αναπτύξετε σε μια
παράγραφο το περιεχόμενο του αποσπάσματος: «Η διασκέδαση, η καλούμενη «ψυχαγωγία»
έχει εκδρομές, χορούς, θορύβους και ήχους που τρυπούν τ’ αυτιά και το μυαλό του
ανθρώπου.»
2. Να εντοπίσετε πέντε παραδείγματα ποιητικής
λειτουργίας της γλώσσας. Στη συνέχεια να επαναδιατυπώσετε τις φράσεις αυτές
χρησιμοποιώντας αναφορική λειτουργία της γλώσσας.
3. Να βρείτε στο κείμενο και να αιτολογήσετε ένα
παράδειγμα επίκλησης στην αυθεντία.
4. Να εξηγήσε τη χρήση των εισαγωγικών στο
κείμενο.
5. Να βρείτε τα δομικά στοιχεία και τον τρόπο
ανάπτυξης της πρώτης παραγράφου .
6. ανεργία,
ψυχαγωγία, τεχνοκρατία, ψευδαισθήσεις, αναγέννηση:
Από το β΄ συνθετικό των παραπάνω λέξεων να
γράψετε από ένα ομόρριζο
Γ. Στο κείμενο υποστηρίζεται ότι «ο σύγχρονος άνθρωπος έχει τη μεγαλύτερη
δυνατότητα επικοινωνίας με το συνάνθρωπό του που είχε ποτέ, προσθέτοντας ακόμη
μια απάτη στη ζωή του» Πού οφείλεται η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας; Πώς
μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να βελτιώσει τις συνθήκες και τις προοπτικές της
ζωής του; Το κείμενό σας να πάρει τη μορφή άρθρου σε σχολικό περιοδικό (500
λέξεις)
[1] Για τις απαντήσεις επικοινωνήστε με vardaki@otenet.gr
ή στείλτε μήνυμα στο 6946166126
Μη ξεχάσετε να γράψετε το όνομά σας
ή στείλτε μήνυμα στο 6946166126
Μη ξεχάσετε να γράψετε το όνομά σας
