Δημοκρατική συμπεριφορά
Πολλοί - δεν θα
πούμε οι περισσότεροι - νομίζουν πως η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα. Δεν
ξέρουν πως πρόκειται γι' απόληξη κι όχι γι' αφετηρία. Δημοκρατία σημαίνει
σκαλοπάτι του πολιτισμού. Προϋποθέτει πολλά πράγματα όχι απλώς έναν ιδεολογικό
προσανατολισμό ή μια κατεύθυνση του γούστου. Γίνεσαι άξιος να υψωθείς ως τη
δημοκρατική ιδέα όταν έχεις πριν διανύσει κάποια στάδια εσωτερικού
εκπολιτισμού.
Ένας
λαός άξιος της Δημοκρατίας δίνει εξετάσεις καθημερινά, όχι μονάχα μπροστά στην
κάλπη: δίνει εξετάσεις στα πιο μικρά πράγματα της καθημερινής ζωής: σέβεται τη
θέση του στην «ουρά», προσέχει να μην ενοχλεί το διπλανό του, πιστεύει πως έχει
πρώτα καθήκοντα κι έπειτα δικαιώματα. Η κοινωνική αγωγή είναι αναγκαία
προϋπόθεση της Δημοκρατίας. Πώς μπορεί να νοηθεί Δημοκρατία δίχως το σεβασμό
του διπλανού σου;
Υπάρχει
όμως κι ένα άλλο στάδιο βαρβαρότητας που πρέπει να ξεπεραστεί, για να είναι
ένας λαός άξιος της δημοκρατίας: Το στάδιο του θαυμασμού προς τη βαναυσότητα. Η
χοντρή πλάνη να θεωρεί κάποιος τη βαναυσότητα ως δύναμη. Η πραγματική δύναμη
είναι κάτι πολύ πιο δύσκολα εξακριβώσιμο απ' ό,τι πιστεύει ο κόσμος.
Εμφανίζεται, αθόρυβη και σεμνή, εκεί που κανένας δεν το φαντάζεται: στο εργαστήρι
του σοφού, στο κελλί του αγίου, στη φυλακή του επαναστάτη. Σπανιότατα στο
προσκήνιο. Γιατί δύναμη ανθρώπου θα πει ένα και μόνο: δύναμη ψυχής. Κι αυτή φανερώνεται στη μοναξιά και στη δουλειά,
όχι στην αγορά και στο θρίαμβο.
Η
Δημοκρατία περνάει στον καιρό μας και δοκιμασία και κρίση. Το πρόβλημα της
είναι σύνθετο. Δοκιμασία για τη Δημοκρατία είναι η ανάγκη να κυβερνήσει ανθρώπινα
σύνολα τεράστια, που ξεπερνάνε τα φυσικά της μέτρα. Γιατί το δημοκρατικό
πολίτευμα είναι εφικτό, εκεί όπου όλα βρίσκονται στα μέτρα του ανθρώπου, όπου η
άσκηση της εξουσίας κι ο έλεγχος της είναι άμεσα ή σχεδόν άμεσα, όπου το άτομο
έχει υπόσταση, δεν μεταβάλλεται σ' απρόσωπη μονάδα. Το αν θα μπορέσει να περισωθεί
η Δημοκρατία μέσα στα ωκεάνια ανθρώπινα σύνολα της σημερινής και της αυριανής
εποχής, είναι κάτι που θα το ιδούν όσοι επιζήσουν κι αυτοί που θα 'ρθουν. Κρίση
όμως περνάει η Δημοκρατία στην αναμέτρηση της με την εσωτερική πραγματικότητα.
Πόσοι και πού είναι ώριμοι να τη δεχτούν; Πόσοι έχουν το ανάστημα να τη
δικαιώσουν;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ
Β. 1.
Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 80 - 100 λέξεων το περιεχόμενο του παρακάτω
αποσπάσματος του κειμένου: «Πολλοί - δεν θα πούμε οι περισσότεροι ….κι όχι γι'
αφετηρία».
Β. 2.
Ποια συλλογιστική πορεία ακολουθεί ο
συγγραφέας στην τελευταία παράγραφο του κειμένου; Να αιτιολογήσετε την
απάντησή σας.
B. 3. Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
αφετηρία, αναγκαία, βαναυσότητα, αθόρυβη, εφικτό.
Β. 4. Τι επιτυγχάνει ο συγγραφέας με τη χρήση των ερωτήσεων στην τελευταία παράγραφο του κειμένου;
Γ.
Το προσεχές τεύχος του περιοδικού του σχολείου σας θα περιλαμβάνει αφιέρωμα
με θέμα τη Δημοκρατία στη σύγχρονη εποχή. Να γράψετε ένα άρθρο 600 λέξεων στο
οποίο να επισημαίνετε εκδηλώσεις αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς και να αναφέρετε
τις αρετές που πρέπει να διακρίνουν τον συνειδητό δημοκρατικό πολίτη.
ή στείλτε
μήνυμα στο 6946166126Μη ξεχάσετε να γράψετε το όνομά σας.
